بررسی انسجام سازمانی و اشتراک‌گذاری دانش در بین دست‌اندرکاران سازمانی در راستای مدیریت مشارکتی آبخوان دشت ایسین- هرمزگان

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری مدیریت و کنترل بیابان، دانشکدۀ کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه هرمزگان، ایران.

2 دانشیار، دانشکدۀ کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه هرمزگان، ایران.

3 استادیار، دانشکدۀ کشاورزی و منابع طبیعی ، دانشگاه هرمزگان، ایران.

4 استاد، دانشکدۀ منابع طبیعی، دانشگاه تهران، ایران.

چکیده

هدف از پژوهش حاضر، شناسایی سازمان‌ها، طبقه‌بندی آنها و تحلیل الگوی ارتباط و همکاری بین آنها برای هم­‌افزایی اقدام جمعی در زمینۀ مدیریت مشارکتی آبخوان دشت ایسین است. پژوهش حاضر از روش تحلیل شبکه اجتماعی، برای تعیین نقش‌ها و موقعیت‌های دست‌اندرکاران استفاده کرد و سازمان‌ها از نظر حکمرانی آب و نقش آنها، در گروه‌های مختلفی طبقه‌بندی شد‌ه‌اند. بطور کلی نتایج تحلیل شبکه اجتماعی نشان داد که نه ­تنها کنشگران تعامل ضعیفی برای مدیریت منابع آب زیرزمینی دشت ایسین دارند؛ بلکه دارای نفوذ و قدرت متفاوتی در شبکه هستند. همکاری ضعیف گروه‌های مختلف دست‌اندرکار برای مدیریت منابع آب زیرزمینی دشت ایسین می‌تواند اثربخشی فعالیت‌های مشارکتی را کاهش دهد، موجب تضاد در اقدام‌­های آنها شود و تعادل‌بخشی پایدار آبخوان را به تأخیر بیندازد. به علاوه، سازمان‌های مردم‌نهاد و تعاونی‌های تولیدی لازم برای مدیریت آبخوان یا ایجاد نشده‌اند یا نقش فعالی ندارند. در اجرای برنامه‌های مدیریت مشارکتی، می‌توان از ظرفیت کنشگران تأثیرگذار و کلیدی برای توسعۀ یکپارچگی ذینفعان و سیاست‌های آبی، افزایش مشارکت آنها در پروژه‌های احیا و تعادل‌بخشی مربوطه و بهبود مدیریت منابع آب بهره­‌گیری کرد. بر پایۀ میزان تراکم و تمرکز شبکه، رژیم حکمرانی منابع آب زیرزمینی متمرکز ناهماهنگ بوده است که نشان‌دهنده تمرکز قدرت زیاد و همکاری و هماهنگی پایین و در نتیجه ظرفیت سازگاری کم است. همچنین ساختار دانش در بین دست‌اندرکاران سازمانی از انسجام ضعیفی برخوردار است و در تصویرسازی مشترک مدیریت منابع آب در دشت ایسین، نوع دانش مبتنی بر مذاکره نبوده، بلکه بر مبنای ابهام می‌باشد. لذا لازمۀ رسیدن به مدیریت مشارکتی آبخوان منطقه مورد بررسی، افزایش همکاری و ارتباطات دوسویه میان سازمان‌ها و ارتباط بیشتر با کنشگران کمتر کلیدی بخصوص سازمان‌های غیر دولتی می‌باشد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

مراجع

  1. Abbasi Rostami, A. A., Yazdanpanah, M. Abdashahi, A. Azizi Khalkheili, T., & Savari, M. (2022). Analysis of the social network of the governance of the integrated management of agricultural water resources in Mazandaran province. Watershed Management Research. 13(25), 197-209. DOI: 10.52547/jwmr.13.25.197 [In Persian]
  2. Afrakhteh, H., Tahmasebi, A., Azizpour, F., & askari, F. (2017). On the analysis of structural pattern of institutional relations in the governance of agricultural water resources (case study: Rasht County). Journal of Studies of Human Settlements Planning, 12(2), 229-247. [In Persian]
  3. Armitage, D., Berkes, F., & Doubleday, N. C. (2007). Adaptive co-management collaboration, learning and multi - level governance. Vancouver, BC: UBS Press.
  4. Bodin, Ö., & Crona, B. I. (2009). The role of social networks in natural resource governance: what relational patterns make a difference?, Global Environmental Change, 19(3), 366-374. DOI: 10.1016/j.gloenvcha.2009.05.002
  5. Bodin, O., & Prell, C. (2019). Social networks and natural resource management, Translator, Ghorbani, M., Tehran: Tehran University Press. [In Persian]
  6. Duit, A., & Galaz, V. (2008). Governance and complexity - emerging issues for governance theory, governance, 21(3), 311–335. DOI: 10.1111/j.1468-0491.2008.00402.x
  7. Ebrahimiazarkharan, F. (2019). Water governance in watershed based on human- ecological systems (case study: Taleghan watershed), Ph.D. Thesis, University of Tehran. [In Persian]
  8. Ebrahimi, F., Ghorbani, M., malekian, A., Salajeghe, A., Alambaigi, A., & Fahmi, H. (2019). Social network, joint image building and adaptation toward water governance (case study: Taleghan watershed). Watershed Management Research, 10(20), 201-211. DOI:10.29252/jwmr.10.20.201. [In Persian]
  9. Einloo, F., Ekhtesasi, M.R., Ghorbani, M., Abdinejad, P., & Anjomshoaa, R. (2022). Network analysis of organizational stakeholders for participatory management of water resources (case study: Abhar plain).  Range and Watershed Managment, 75(2), 263-282. DOI: 10.22059/jrwm.2022.324889.1593. [In Persian]
  10. Es’haghi, S.R., & Karamidehkordi, E. (2023). Understanding the structure of stakeholders− projects network in endangered lakes restoration programs using social network analysis. Environmental Science & Policy, 140, 172-188. DOI: 10.1016/j.envsci.2022.12.001
  11. Es'haghi, S. R., Hejazi, Y., Hosseini, S.M., & Rezaie, A. (2020). Social network analysis of active organizations in the lake Urmia restoration. Environmental Sciences, 18(4), 239-258. DOI:52547/ENVS.18.4.239. [In Persian]
  12. Frija, A., Zaatra, A., Frija, I., & AbdelHafidh, H. (2017). Mapping social networks for performance evaluation of irrigation water management in dry areas. Environmental Modeling & Assessment, 22, 147-158. DOI: doi.org/10.1007/s10666-016-9527-1
  13. Ghafoori Kharanagh, S. , Banihabib, M. E., & Javadi, S. (2020). An MCDM-based social network analysis of water governance to determine actors’ power in water – food - energy nexus.  Hydrology, 581, 124382. DOI: 10.1016/j.jhydrol.2019.124382
  14. Gholifar, E., Abbasi, E., & Rezaei, A. (2019). Sustainable aquaculture system: institutional scientific collaboration network in Alborz watershed, iran. Agricultural Science and Technology, 21(2), 277-293. DOI: 1001.1.16807073.2019.21.2.20.1
  15. Ghorbani, M. (2016). The action plan of social – policy networks monitoring and assessment in local communities empowerment and integrated landscape management, Tehran: Research Institute for Empowerment of Local Communities and Participatory Management of Natural Resources, Tehran University, 29-38. [In Persian]
  16. Management and planning organization of Hormozgan province. (2016). General population and housing census. [In Persian]
  17. Hesam, M., & negahban, S. (2020). Network analysis community relations of water resources beneficiaries in order to urban optimize management (case study: palm groves in the eastern part of the Fadami city-Darab-Fars). Human Geography Research, 52(2), 501-514. DOI: 22059/JHGR.2018.261417.1007735. [In Persian]
  18. Hooghe, L., & Marks, G. (2003). Unraveling the central state but how? types of multi-level governance. American Political Science Review, 97, 233–243.
  19. Hu, X., Lovelock, B., Ying, T., & Mager, S. (2019). Stakeholder collaboration on policymaking for sustainable water management in Singapore’s hotel sector: a network analysis. Sustainability, 11(8), 2360. DOI: 3390/su11082360
  20. Islami, I. (2021). Social network analysis of collaborative management: assessment of human network stability in water resources management of Iran, Water Resources in Arid Lands: Management and Sustainability, Springer International Publishing, 307-315. DOI: 10.1007/978-3-030-67028-3_26
  21. Islami, I., Azadi, H., Flores Díaz, A. C., & Sarvi Sadrabad, H. (2023). Collaborative water management through revitalizing social power relationships: a social network analysis of qanat stakeholders in Iran. Irrigation Science, 1-14. DOI: 10.1007/s00271-023-00856-9
  22. Jaja, J., Dawson, J., & Gaudet, J. (2017). Using social network analysis to examine the role that institutional integration plays in community-based adaptive capacity to climate change in Caribbean Small Island communities. Local Environment, 22(4), 424-442. DOI: 10.1080/13549839.2016.1213711
  23. Jones, J. L., & White, D. D. (2021). A Social network analysis of collaborative governance for the food – energy - water nexus in Phoenix, AZ, USA. Journal of Environmental Studies and Sciences, 11(4), 671-681. DOI: 10.1007/s13412-021-00676-3
  24. Knüppe, K., & Pahl-Wostl, C. (2011). A Framework for the analysis of governance structures applying to groundwater resources and the requirements for the sustainable management of associated ecosystem services. Water Resources Management, 25(13), 3387-3411. DOI: 10.1007/s11269-011-9861-7
  25. Leahy, E., & Anderson, H. (2008). Trust factors in community – water resource management agency relationships. Landscape and Urban Planning, 87, 100–107. DOI: 10.1016/j.landurbplan.2008.05.004
  26. Mirzaei, M., & Irfan Manesh, M.A. (2014). Social network analysis: a method to draw and analysis knowledge sharing networks, The Specialized Scientific Publication of the Union of Student Scientific Associations of Information Science and Epistemology of Iran, 2(1), 15-23. [In Persian]
  27. Nabiafjadi, S., Sharifzadeh, M., & Ahmadvand, M. (2021). Social network analysis for identifying actors engaged in water governance: An endorheic basin case in the Middle East. Journal of Environmental Management, 288, 112376. DOI: 10.1016/j.jenvman.2021.112376
  28. Navarro-Navarro, L. A., Moreno-Vazquez, J. L., & Scott, C. A. (2017). social networks for management of water scarcity: evidence from the San Miguel watershed, Sonora, Mexico. Water Alternatives, 10(1), 41.
  29. Olsson, P., Folke, C., & Berkes, F. (2004). Adaptive comanagement for building resilience in social-ecological systems. Environmental Management, 34(1), 75–90. DOI: 10.1007/s00267-003-0101-7
  30. Pahl-Wostl, C. (2009). A conceptual framework for analysing adaptive capacity and multi - level learning processes in resource governance regimes. Global Environmental Change, 19, 354–365. DOI: 10.1016/j.gloenvcha.2009.06.001
  31. Pahl - Wostl, C., & Knieper, C. (2014). The capacity of water governance to deal with the climate change adaptation challenge: using fuzzy set qualitative comparative analysis to distinguish between polycentric, fragmented and centralized regimes. Global Environmental Change, 29, 139–154. DOI: 10.1016/j.gloenvcha.2014.09.003
  32. Prell, C., Hubacek, K. & Reed, M. (2009). Stakeholder analysis and social network analysis in natural resource management. Society & Natural Resources, 22, 501–518. DOI: 10.1080/08941920802199202
  33. Rezaei - Moghaddam, K., & Fatemi, M. (2023). The network analysis of organizations in watershed management toward sustainability in northern Iran. Frontiers in Environmental Science, 11, 1078007. DOI:10.3389/fenvs.2023.1078007
  34. Rahimi, M. (2019). Analysis of institution-stakeholder action towards water governance (case study: Tashk-Bakhtegan lake basin), Master dissertation, University of Tehran. [In Persian]
  35. Rahimi, M., Ghorbani, M., Malekian, A., & Alambeigi, A. (2021). determining the mode and regime of the water governance in the face of environmental changes from the perspective of institution and local stakeholders. Range and Watershed Managment, 74(1), 81-102. DOI: 10.22059/jrwm.2019.280359.1379. [In Persian]
  36. Rahimi, M., Ghorbani, M., Malekian, A., & Alambaigi, A. (2022). Analysis of institution-stakeholder relations for the nested water governance in downstream of the Kor river basin, Watershed Management Research Journal, 35(1), 61-72. DOI: 22092/wmrj.2021.353840.1394 . [In Persian]
  37. Rahimi, M., Ghorbani, M., & Azadi, H. (2023). Structural characteristics of governmental and non-governmental institutions network: case of water governance system in Kor river basin in Iran. Environment, Development and Sustainability, 25(7), 7029-7045. DOI: 10.1007/s10668-022-02346-y
  38. Rahimi-Feyzabad, F., Yazdanpanah, M., Gholamrezai, S., & Ahmadvand, M. (2022). An analysis of the stakeholders of groundwater resources management in Iran, Environmental Science & Policy, 136, 270-281. DOI: 10.1016/j.envsci.2022.06.014
  39. Regional Water Company of Hormozgan. (2018). Report on the extension of the Isin Plain ban.
  40. Roldán V. A., Villasante, S., & Outeiro, L. (2015). Linking marine and terrestrial ecosystem services through governance social networks analysis in Central Patagonia (Argentina). Ecosystem Services, 16, 390-402. DOI: 1016/j.ecoser.2015.02.010
  41. Salajegheh, S., Jafari, H. R., & Pourebrahim, S. (2020). Modeling the impact of social network measures on institutional adaptive capacity needed for sustainable governance of water resources. Natural Resource Modeling, 33(4), e12277. DOI: 1111/nrm.12277
  42. Sandström, A., Carl, R. (2010). adaptive co-management networks: a comparative analysis of two fishery conservation areas in Sweden. Ecology & Society, 15(3).
  43. Sarvi sadrabad, H., & Islami, I. (2019). analysis of the social network and bonding social capital in participatory management of water resources (case study: Sadrabad village, Nodoushan catchment, Yazd Province). Range and Watershed Managment, 72(3), 739-753. DOI: 10.22059/jrwm.2019.282477.1389 [In Persian]
  44. Tullock, G. (2008). Public goods. Redistribution and rent seeking: Edward Elgar Publishing.
  45. Wagner, T. R., Nelson, K. L., Binz, C., & Hacker, M. E. (2023). Actor roles and networks in implementing urban water innovation: a study of onsite water reuse in the San Francisco bay Area. Environmental Science & Technology, 57(15), 6205-6215. DOI: 10.1021/acs.est.2c05231
  46. Yatsuka, K., & Shivakoti, B. (2013). Groundwater governance regional diagnosis Asia and the pacific region. Institute for Global Environmental Strategies (IGES), Oceania.
مدیریت بیابان
دوره 11، شماره 4 - شماره پیاپی 28
6 مقاله
اسفند 1402
صفحه 37-54

فایل ها

سابقه مقاله

  • تاریخ دریافت: 01 دی 1402
  • تاریخ بازنگری: 03 بهمن 1402
  • تاریخ پذیرش: 04 بهمن 1402

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار