پدیدة بیابانزایی بهعنوان یکی از بارزترین فرایندهای تخریب منابع طبیعی در جهان مطرح شده است. طی چند دهة گذشته کوششهای جهانی زیادی برای مقابله و تعدیل این پدیده صورت گرفته است. از مهمترین این اقدامها میتوان به کنوانسیون مقابله با بیابانزایی و تعدیل اثرات خشکسالی از سوی سازمان ملل متحده اشاره کرد. در این پژوهش ارزیابی وضعیت بیابانزایی دشت یزد- اردکان با استفاده ازمدل بیابانزایی IMDPA انجام شد. طی این پژوهش با توجه به بررسی های انجام شده قبلی و همچنین نظر کارشناسی، دو معیار آب و اقلیم با چندین شاخص برای هرکدام انتخاب شد. برای معیار آب از شاخصهای تغییر سطح سفره و هدایت الکتریکی آب و برای معیار اقلیم از شاخصهای خشکی، خشکسالی و استمرار خشکسالی بهره گیری شد. در آغاز با تعیین میانگین هندسی شاخصها، شدت بیابانزایی کل محاسبه و ارزش کمی شاخصها و معیارها، نقشه شدت بیابانزایی در 5 طبقه: بسیار کم، کم، متوسط، شدید و بسیار شدید طبقهبندی شد. بر پایه نتایج برآورد شده از ارزش عددی معیارها و شاخصهای مورد مطالعه، شاخص افت آب زیرزمینی با ارزش عددی 84/3 بیشترین تاثیر و شاخص استمرار خشکسالی با ارزش عددی 53/0کمترین تاثیر را در بیابانزایی منطقه مورد مطالعه دارند و با توجه به تجزیه و تحلیل معیارها، معیار آب با ارزش عددی 44/3 بیشترین تأثیر را دارد و در طبقه شدید قرار میگیرد.